خطبه اول :
سلامٌ علیکم جمیعاً وَ رَحمَةُ الله و بَرَکاتُه ؛{{ أعوذُ بِلّله مِنَ الشَیطانِ الرَّجیم . بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ؛ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ }} {{ لاَ نُشْرِكُ بِاللَّهِ شَيْئًا وَ لاَ نَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِ وَلِيّاً }} ««اللهم ارحمنا بِرحمتک»» ؛ روز نزول رحمت است خدای رحمان ؛ رحمتت را بر همه ی ما بباران . «« و اعممنا بمغفرتک»» مغفرتت شامل همه گان میشود ، ما را هم در زمره ی کسانی که مغفرتشان را پذیرفته ای قرار بده . «« وَ نَشهدُ أنّ محمداً عبدُهُ وَ رَسولُه »» ««اللهم صل علی حبیبک خاتم رُسُلِک ، محمدٍ وَ عِترَته»» ««اوصیکُم عبادالله و نفسی بِتقواالله الذی لا تَبْرَحُ مِنْهُ نِعْمَةٌ والحمد لله الذی رَغَّبَ فِي التَّقْوَى وَ زَهَّدَ فِي الدُّنْيَا »».خدای رحمان خواست دلبسته به دنیا نشویم ، اسیر دنیا نشویم ، گرایش و علاقه به پاکی و طهارت و تقوا داشته باشیم . ««وَ حَذَّرَ الْمَعَاصِيَ »» ، از معصیت برحذرمان داشت ، «« وَ ذَلَّلَ خَلْقَهُ بِالْمَوْتِ وَ الْفَنَاءِ »» هرقدر انسان سرکش باشد ، با رسیدن أجل و مرگ ، ذلیل می شود انسان . چه بهتر آنکه از پیش در برابر امر خدا ، خود را با اختیار ذلیل بگرداند . اگر انسان در برابر خدا ، خودش را ذلیل کند ، خدا عزت میدهد. اگر انسان بخواهد با سرکشی دنبال عزت باشد ، ذلیل میشود . «« وَ ذَلَّلَ خَلْقَهُ بِالْمَوْتِ وَ الْفَنَاءِ وَ الْمَوْتُ غَايَةُ الْمَخْلُوقِينَ »»پایان همه ، مرگ است ،«« وَسَبِيلُ الْعَالَمِينَ وَ مَعْقُودٌ بِنَوَاصِي الْبَاقِينَ »»تابلویی بر پیشانی همه گان ، تابلوی مرگ و رفتن . ممکن است بگویید روز عید است ، باز هم سخن از مرگ و رفتن دارید ؟! ؛ این سخن بنده و امثال بنده نیست . بخشی از خطبه ی امیرالمومنین ، امام المتّقین است . از آقا امام حسن مجتبی هم نقل شده : «« خرَجَ الحَسَن بن علی فی یوم الفطر »» روز عید فطری امام مجتبی از منزل بیرون آمد ، ««والناسُ یَضحَکون»»دید مردم بگو بخند دارند . ««فَقال إنّ الله جَعَلَ شهر رمضان مضماراً لِخَلقِه»»امام مجتبی فرمود: خدای رحمان ، ماه رمضان را میدان مسابقه قرار داد ، یعنی میدان پیشی گرفتن . «« فَیسْتَبِقُونَ فیهِ بِطاعَتِهِ فَسَبَقَ قَوْمٌ فَفازوا»»دسته ای ، پیش می افتند ، سبقت میگیرند در مسیر عبودیت و بندگی ، در مسیر اطاعت فرمان خدا ، آنها نجات یافته اند ، ««وَ تَخَلَّفَ آخَرون»»عده ای هم عقب میمانند در این مسابقه و خسران میبینند و ضرر میکنند ؛ «« فَخابُوا والعجب من الضاحك فی هذال الیوم الذی یفوزُ فیه المُحسنون »» امام حسن مجتبی فرمود: تعجب است از خنده کننده؛ باید انسان ببیند نیکوکاران چه جوائز بزرگی از خدا دریافت میکنند ، باید همّش را برای نیکی قرار دهد.عید است و با استفاده از فرصت عید ، صله ی ارحام ، دیدن پدر و مادر ، برادر و خواهر ، عمو و عمه ، به سراغ بیماران رفتن ، به سراغ سادات و علما ، برای کسب معارف . «« وَ یُخسِرُ فیه المُبطلون »» آنهایی که فرصت را به بطالت ، بگذرانند ، آنها ضرر میکنند و زیان میبرند . در ادامه فرمود: «« وَالله لو کُشِفَ الغِطاء »»به خدا سوگند اگر پرده برداشته میشد و حقایق امور روشن میگشت ، ««لَشَغَلَ مُحسِنٌ بِإحسانه»»نیکوکاران در روز عید هم به نیکی شان می افزودند ، اشتغال به همان نیکی ، ««وَ مسیء باسائته عن ترجیل شعره و تصقیل ثوبه »» آنهایی که در ماه مبارک رمضان بد کردند ، اگر پرده ی ابهام ، غطاء ، از مقابل دیدشان برداشته میشد ، سعی میکردند در روز عید ، جبران بکنند . مرحوم علامه مجلسی ذیل این روایت بیانی دارد : می فرماید : «کُلُّ مُحسِنٍ بِإحسانه» معنایش ««بِإصلاحِ إحسانِه»» به تکمیل احسانش است. در ماه رمضان احسان داشت؟ روز عید فطر تکمیل میکند «وَ الزیادَة»و افزایش میدهد . «« وَ مسیء باسائته عن ترجیل شعره و تصقیل ثوبه »»آن کسی که در ماه رمضان درست عمل نکرد و بد عمل کرد ، روز عید فطر نباید فرصتی برای شانه کردن موی خودش بگذارد ، نباید فرصتی برای تمیز کردن لباسش بگذارد ، بلکه باید سعی کند خسارت ماه رمضان را جبران کند برای خود . پروردگارا ، اگر خسارتی ، اگر زیانی در داخل ماه رمضان داشتیم ، در این روز بزرگ که جوائز بزرگت نصیب روزه داران مؤمن میشود ، ما را محروم نفرما .پروردگارا ، جیوش اسلام ، نیروهای مسلّح مؤمنین را بر اقتدار و عزت و عظمتشان بیافزای ، نصرت و یاری شان عطا بفرما . همه ی علما و بزرگان و خدمتگزاران ، بویژه مراجع عظام و رهبر معظم انقلاب اسلامی ، بر تأییداتشان بیافزا. همه ی گذشتگان و حقداران جمع حاضر را الها غریق رحمت بگردان . امامان جمعه ی پیشین ، حجج اسلام والمسلمین حاج آقا روحانی زاده ، مرحوم حاج آقا نواب ، همه شان را الها غریق رحمت بفرما .
{{ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ اللَّهُ الصَّمَدُ لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ }}
پایان خطبه اول //
خطبه دوم:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ، الحمدُ لِلّه ، نَحمَدُهُ وَ نَستَعینُه ، و نُؤمِنُ بِهِ وَ نَشهَدُ ان لا إله الا الله وَحده لا شریکَ لَه، وَ أنَّ محمداً عَبدُهُ وَ رَسولُه ، صَلَواتُ الله وَ سلامُهُ علیه و علَی آلِه ، اللهم صلّ علی محمدٍ وَ آل محمد عبدِکَ وَ رسولک و نبیّک ، صلاةً نامیّةً زاکیة ، تَرفَعُ بها دَرَجَتَه ، وَ تَبَیَّنَ بها فَضلَهُ ، و صلّ علی علیٍّ امیر المومنین و علی الصّدیقةِ الطّاهره سیّدةِ نساء العالمین و علی الحسن والحسین سیّدی الشباب أهل الجنةِ أجمعین و علی علی ِ بنِ الحسین و محمدِ بن علی و جعفرِ بن محمد و موسیَ بن جعفر و علیِ بن موسی و محمدِ بن علی و علیِ بن محمد و الحسنِ بن علی و الحجة المنتظَرالقائم . اللهم کن لولیک الحجةِ بن الحسن صلواتک علیه و علی آبائه فی هذه الساعة و فی کلّ ساعة ولیّاً و حافظا و قائداً و ناصرا و دلیلاً و عینا حتی تسکنه أرضک طوعا و تمتّعه فیها طویلا .
«« اللَّهُمَّ عَذِّبْ كَفَرَةَ أَهْلِ الْكِتَابِ الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِكَ وَ يَجْحَدُونَ آيَاتِكَ وَ يُكَذِّبُونَ رُسُلَكَ اللَّهُمَّ خَالِفْ بَيْنَ كَلِمَتِهِمْ وَ أَلْقِ الرُّعْبَ فِي قُلُوبِهِمْ »» پروردگارا دل دشمنان ما را بلرزان ؛ پروردگارا اختلاف کلمه در جمع آنان بیافکن ؛ «« وَ أَنْزِلْ عَلَيْهِمْ رِجْزَكَ وَ نِقْمَتَكَ وَ بَأْسَكَ الَّذِي لا تَرُدُّهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ اللَّهُمَّ انْصُرْ جُيُوشَ الْمُسْلِمِينَ»»لشگریان اسلام ، الها نصرت و تأیید ، مرحمت بفرما . «« اللَّهُمَّ انْصُرْ جُيُوشَ الْمُسْلِمِينَ وَ سَرَايَاهُمْ وَ مُرَابِطِيهِمْ فِي مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِمَاتِ اللَّهُمَّ اجْعَلِ التَّقْوَى زَادَهُمْ وَ الْإِيمَانَ وَ الْحِكْمَةَ فِي قُلُوبِهِمْ ؛ ألا إنَّ هذالیوم یومٌ جَعَلَهُ الله لکم عیداً»» ای بندگان خدا ، خدای رحمان ، امروز را عید قرار داد ، ««وَ جَعَلَهُ لَکُم أهلاً»»شما را فرصت حضور در عیدگاه عنایت فرمود ««فاذکُرُ الله یَذکُرکُم»» به یاد خدا باشید تا خدا هم یادتان کند. «« وَ أدّوا فِطرَتَکُم»»زکات فطره . چرا عید را گفتند عید فطر؟ از همان ماده ی افطار است . افطار یعنی گشودن ، باز کردن روزه . عید فطر ، یعنی عید باز کردن روزه . یک ماه روزه بودی ، امروز روزه را باز کردی ، به همین مناسبت عید فطر لقب داده شده . «« أدّوا فِطرَتَکُم »» برای اینکه فقرا ، نیازمندان ؛ به حداقلی رسیده باشند ، متمکّنین ، مؤمنین ، باید زکات فطره پرداخت کنند . ««فَإنّها سُنّةُ نَّبیّکم»»سنت ، سیره ، روش پیغمبرتان «« وَ فریضَةٌ واجبةٌ مِن رَبّکم »»فریضه ی واجب از طرف پروردگار ، برای هر کسی که تمکن پرداخت داشته باشد . اگر کسی تمکن نداشته باشد ، معاف است و معذور . «« اطیعُ الله فیما فَرَضٌ عَلَیکُم وَ أمَرتُم بهِ مِن إقام الصّلاة»»بندگان خدا ، این هم بخشی از خطبه ی امیرالمومنین است . اطاعت کنید خدا را ، امر خدا را ؛ ، با گذشتن ماه رمضان ، از اقامه ی نماز وداع نکنید . «« مِن إقام الصّلاة وَ ایتاء الزّکاة وَ حَجّ البیت وَ صوم شهر رمضان و الأمر بالمعروف و النهی عن المنکر»» . چرا ما اختلاف داریم در عید . جمعی از مسلمان ها دیروز عید داشتند . استدلال آنها این است که اگر بر اساس محاسبه ی ریاضی و نجومی ، بعد از غروب آفتاب ، ماه ، پشت سر غروب بکند ، آن روز را روز اول ماه میدانند ؛ اما قرآنی که عربی است ، عرب ها باید بهتر بفهمند ، قرآن صراحت دارد : «« فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ »»هرکه ماه را مشاهده کرده باشد . ماه باید مشاهده بشود . نه اینکه بر اساس محاسبه ی نجومی اگر بعد از غروب آفتاب ، ماه غروب کرده باشد بگوییم اول ماه است. اما چرا اینها اصار دارند؟ اینها نفرین کرده اند . میدانید چرا؟ مرحوم صدوق کتابی دارد به نام مجالس ؛ در آن کتاب از امام صادق روایتی نقل میکند: ««عَن الصادق علیه السلام : لَمَّا ضُرِبَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ ثُمَّ ابْتدِرَ لِیقْطَعَ رَأْسُهُ »»وقتی که آقا اباعبدالله در قتلگاه افتاد ، دشمن آماده شد برای سر بریدن ، «« نادا منادٍ مِن قِبَل ربّ العزّة »» منادی از طرف خدا ندا داد: «« مِن بُطنان العرش »» عرش کجاست؟ امیر المومنین یک بیانی داشت می فرمود: «« اتَزْعَمُ انَّكَ جِرْمٌ صَغْيِرٌ وَفيْكَ انْطَوىَ الْعالَمُ الْاكْبَر»» توی انسان خیال میکنی یک جسم کوچکی هستی؟ نه ، خودت شبیه یک عالَم ، دنیا هستی. همانگونه که انسان اعضای مختلف دارد ، دست دارد ، زبان دارد ، چشم دارد ، گوش دارد . اما قلب دارد . مرکز فهمیدن و درک دارد . مرکز فرماندهی دارد . در عالَم هستی ، خدای رحمان ، عرش قرار داد . مرکز فرماندهی ، به منزله ی قلب انسان در بدن انسان.او عرش است . ؛ فرمود : «« منادٍ مِن قِبَل ربّ العزّة مِن بُطنانِ العرش ألا أيّتها الأمّة المتحيّرة الظالمة بعد نبیّها»» ای امّت ظالم ، ای امت سرگردان ، «« لا وفّقكم الله لأضحى ولا فطر »» خداوند شما را برای درک عید قربان و برای درک عید فطر موفّق نکند . آن منادی خطاب به قاتلان اباعبدالله فرموده بود . خدا شما را برای درک عید قربان و برای درک عید فطر موفق نسازد . در ادامه ی روایت فرمود که: ««ثم قال ابوعبدالله : لا جرم والله ما وفِّقوا ولا يوفَّقون »» موفق نشدند ، موفق نمیشوند که عید را درک کنند . عیدشان عید نخواهد بود . آغاز روزه شان آغاز روزه نخواهد بود ،«« حتّى يقوم ثائر الحسين »» تا زمانی که مطالبه کننده ی خون اباعبدالله قیام کند . «« يشتبه الهلال ، فلا يوفّقون ابداً »» اثبات هلال برای آنها مشتبه میشود . مرحوم مجلسی بیانی دارد : ««وَ یَحتمل اَنّ المُراد أنّهم لایُوَفّقون بِإدراک الفطر و الأضحی مع امام الحق»» اینها فطر و اضحی را با حضور امام حق هم درک نمیکنند . ««إذی العید إنما جُعِلَ لِیَفوز الناس بِخدمة الإمام»»اصل فلسفه ی عید ، برای درک محضر حجت ، امام ، رهبر ، در جامعه ی اسلامی است . ««وَ یَتَّعظو بِمواعظه»» خدای رحمان را شاکریم که در جامعه ی ما ، در روز عید فطر ، رهبر مسلمین ، نائب به حق امام زمان ، مقام معظم رهبری ، حضرت آیت الله العظمی خامنه ای ، هرساله ایراد خطبه دارد ؛ ««وَ یَسمَعُ منه احکام دینهم»»روز عید باید از امامت بهره گرفت ؛ ««وَ بعد ذلک لم یظهر امامٌ علی المخالفین ، وَ لَم یُوَفّقوا لِایقاع الصلاة العید مع امامٍ عادل»» نه عید را درک میکنند ، نه امام عادل را درک میکنند.««إلّا لإستیلاء المخالفین ، أو غیبة الامام المؤمنین»»یا به واسطه ی غیبت امام مومنین ، یا به واسطه ی استیلاء مخالفین ، از این فیض بزرگ محرومند ؛ بحمدالله ملت و جامعه ی ما در سایه ی فیض امامت به سر میبرد . پروردگارا این نعمت و فرصت را بر این ملت و بر این امت مستدام بدار.شرّ بدخواهان امامت را ، از سر مومنین دور بگردان . عواقب امور همه ی ما را ختم به خیر بگردان.
{{بسم الله الرّحمن الرّحیم ؛ وَ الْعَصْرِ ؛ إِنَّ الْإِنْسانَ لَفی خُسْر ؛ إِلاَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ ؛ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ صَدَقَ الله العلیّ العظیم}}
پایان خطبه دوم//