بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
خطبه هاي نمـاز جمعه در مورخه1393/7/11
توسط حضرت آيـت الله معلمي امام جمعه محترم شهرستان قائمشهر
حضرت آيت الله معلمي باقرائت سوره ي مبارکه علق خطبه اول را آغاز نمودند و فرمودند：اميدواريم خداي رحمان توفيق درک معارف قرآن توفيق فهم آداب الهي در زندگي انساني و سبک صحيح زندگي را بياموزيم و در عمل پايبند بمانيم تا در نتيجه آن تقرب الي الله نجات از عذاب جهنم و سعادتي و عزت مندي در عرصه محشر نصيبمان گردد.
خطیب جمعه قائمشهر در ادامه فرمودند: برخلاف آن چه که بعضي از بدخواهان غربي که اسلام و مسلمين را متهم ميکردند ، اسلام دين شمشير و ستيز و جنگ بود که بر مردم سلطه يافت، اما اين حقيقت روشن را هيچ دشمني نتوانست انکار کند که بعثت پيغمبر و آغاز نزول وحي همراه با آغاز يک حرکت فرهنگي علمي بود و اولين دستور و آيه بر رسول خدا اقرا بخوان براي مردم، اقرا باسم ربک الذي خلق کدوم خدا آن خدايي که رب است و افريده است. کاملترين اديان آسماني اسلام است نقطه ي پايان اديان الهي است يعني قبل از اسلام پيامبران ديگري کتب اسماني ديگري وجود داشت اما تمام آداب الهي و تمام کتب الهي به بعثت وجود خاتم انبيا محمد مصطفي (ص) و نازل شدن اين کتاب مقدس آسماني قرآن بشارت داده بودند .
ایشان در ادامه افزودند: نقطه ي پايان اديان کاملترين آيين الهي اين دين تکيه بر قرائت و علم و قلم دارد. حال این اقرا بخوان را بعضي از مفسرين فرمودند اين آيات و اين قرآن که بر تو نازل ميشود اين قرآن را به نام خدايت بخوان و بعضي ديگر از مفسرين ميفرمايند همين نام خدارا خواندن و ذکر خدا را در جامعه داشتن خود موضوعيت ذاتي دارد .
امام جمعه محترم شهرستان قائمشهر فرمودند: اقرا باسم ربک ، در ميان همه اوصاف جلاليه و جماليه حضرت حق چرا رب مقدم شد؟ رب را مفسرين اينگونه معنا کردند که رب مالک است و صاحب و تدبير کنند يا آفريننده هست و تدبير کننده . خالق، افريننده اگر از مشرکين ميپرسيديم زمين و آسمان را کي خلق کرد ميگفتند خدا اما ميگفتند خدا ديگر اداره ي عالم و در مديريت عالم نقشي ندارد لذا به اين ها ميگفتند مشرک و به همين دليل در اولين آيه که بر رسول خدا نازل ميشود اقرا باسم ربک مي باشد نه تنها خالق بلکه مدير و تدبير کننده است. آنها ميگفتند بت ها يا ستارگان و … تدبير ميکنند لذا خالقيت را ميپذيرفتند ولي ربوبيت و تدبير را براي بت ها قائل بودند ،ولي اگر دقت بکنید انسان عاقل اصل دليل در نظام هستي بر اثبات ذات خدا همين ربوبيت و مديريت خداست نظمي که در حرکت زمين نظمي که در حرکت ماه و ستارگان و خورشيد و …. وجود دارد اين نظم و اين تدبير خود حکايت بر اثبات ذات اقدس اله و وحدانيت او دارد.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ﴿١﴾
مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ ﴿٢﴾
وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ﴿٣﴾
وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ ﴿٤﴾
وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ﴿٥﴾
خطبه دوم
حضرت آیت الله معلمی با اشاره بر سالروز شهادت امام محمد باقر(ع) و شهادت مسلم ابن عقيل سفیر سالار شهيدان اباعبدالله (ع) فرمودند؛ همه تاکيد ميکردند بر امام حسین (ع) برويد کربلا اما مسلم بود که به اباعبدالله نوشته بود يا اباعبدالله نيا به کربلا همين امروز سالروز حرکت امام حسين (ع) از مکه به سوي کوفه است، چه به سرعت تحولات پيش آمده بود ، هشتم ذي الحجه زائران خانه خدا آماده ميشدند به عرفات بروند اما اقا امام حسين ازمکه به سمت کوفه حرکت نمود و دوم محرم هم به کربلا رسيده است . آن وفتي که مسلم نامه آمدن را براي امام حسين نوشت تا روز شهادت مسلم که بدن بي سرش را از دارالعماره به پايين انداخته بودن 27روز بيشتر زمان نبرده بود ،بي جهت نبود که امام راحل(ره) مي فرمود: مردم زمان ما از مردم زمان عصر رسوالله مردم زمان اميرالمومنين بهتر اند ،حقيقتا معرفت و بصيرت و غيرت مردم اين نظام را تا اينجا نگه داشته است.
نماینده مردم مازندران در مجلس خبرگان رهبری با اشاره به سالروز حجرت امام راحل (ره) از عراق به پاريس در تاريخ 13 مهر ماه سال فرمودند: 1357 عراقي ها با شاه سازش کرده بودند و به امام پيغام دادند که ديگر حق نداري در اينجا فعاليت هاي سياسي عليه شاه داشته باشي، که امام فرمودند من هرکجا باشم بايد به وظيفه ام عمل کنم و آن ها گفتند پس ميتواني خاک عراق را ترک بکني امام گذرنامه اش را فرستاد و از کويت ويزا گرفته بود ، امام (ره) تا مرز کويت رفتند آن ماموري که ويزا داده بود وقتي که امام (ره) رسيد در اثر فشاري که نظام شاهنشاهي به کويت اورده بود آن ها گفتند ما نمي توانيم شما را بپذيريم و امام از آنجا بود که تصميم گرفتند به پاریس بروند.
حضرت آیت الله معلمی در آخر خود و همه برادران و خواهران ديني را به تقواي الهي و پرهيز از گناه تاکيد و توصيه نمودند.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
وَالْعَصْرِ ﴿۱﴾
إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ ﴿۲﴾
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿۳﴾
صدق الله العلی العظیم